Nocna Furia

—Dla Teresy

W wielkiej, światłej grocie, smok czarny smacznie śpi

Na tronie z kryształu, spędza swe wszystkie dni

Pełni wciąż funkcję alfy, beta się mu nie śni

Gdy ta majestatyczna, forma jego stanie

Wraz słuchy swoje naraz, wszystkie smoki stawią

Słyszy krzyki wojenne, setki lub tysięce

Wzywa wszystkich dojrzałych, kieruje na szańce

Wiele lat minęło już, odkąd Czkawka zasnął

Snem wiecznym i bezzwrotnym, ludziom odbiło znów

"Cóż począć?" myśli Szczerba, "Walczyć nie wypada."

I w swym pomyślunku, każe wszystkim smokom

Gdy ryk sygnałowy da, skrzyżować oddechy

Jak się oddechy stykały, to łuna się stała

Taka że jaśniej biła, niż zenit słonica

Ludzie w strach popadli, do wioseł się brali

Jakby im życie przeszło, przed duszy oczyma

Tak więc wojna zażegnana, na lat parę była

Lecz gdy wybije godzina, wojna będzie wielka